Even wat achterstallig onderhoud wegwerken

Do 19-2
Het is het Chinese nieuwe jaar. Nou, we hebben er niets van gemerkt. Geruisloos zijn we het nieuwe jaar ingegaan.
Om 8.30 uur gaan we op pad om een tour te maken. We gaan diverse bezienswaardigheden bezoeken.
Met zijn 8-en gaan we op pad en beginnen bij de Witte Tempel. Dit is een fantastisch mooie tempel. Van buiten dan, want binnen valt ie aardig tegen. Ook de bijgebouwen, waar je niet in kunt, zijn ....
Na deze tempel gaan we naar Het Zwarte Huis. Dit zijn een stuk of 10 zwarte gebouwen waar een of andere wereldreiziger zijn souveniers heeft opgeslagen. Een beetje uit de hand gelopen hobby. Er lig schedels, hele skeletten, huiden maar ook stoelen, schilderijen en zelfs een boot.
Vervolgens gaan we op bezoek bij de Long Neck families, theeplantages, de Mae Sai border, Golden Triangel, Opiummuseum en in de schemering nog naar een hele oude tempel. Circa 20.00 uur zijn we weer terug. Dit was een hele leuke dag. We worden in het centrum afgezet en gaan op zoek naar een etablissement, wat niet moeilijk is. Voldoende eettentjes.

Vr 20-2
Om 9.45 uur worden we door een taxi opgehaald om naar Chang Rai International airport te gaan. We verkassen vandaag naar Cambodja (Siem Reap). Met een tussenlanding in Bangkok zijn we een behoorlijke tijd onderweg. In Siem Reap worden we door het hotel opgehaald met een brommer tuk-tuk. We rijden dwars door de drukte met, wederom, zwarte uitlaatgassen om ons heen. Na zo'n 3 kwartier komen we aan bij ons hotel. Nee he, toch niet hier. Ja hoor ..... Oke, we hopen er het beste van. De kamer is nog net geen gevangenis, maar wat een klein bedompt hok op de 3e verdieping. We hebben een " schitterend" uitzicht op de achterkant van een school. Deze staat op zo'n 3 meter afstand. En een troep, dat wil je niet weten. Afijn, we maken er maar het beste van. Dus weg uit het hotel en een beetje ronddwalen. Uiteindelijk komen we in het uitgaansgebied tercht waar het wel gezellig is en daar zijn we gebleven om maar zo laat mogelijk terug te hoeven naar het hotel.
Do 19-2
Het is het Chinese nieuwe jaar. Nou, we hebben er niets van gemerkt. Geruisloos zijn we het nieuwe jaar ingegaan.
Om 8.30 uur gaan we op pad om een tour te maken. We gaan diverse bezienswaardigheden bezoeken.
Met zijn 8-en gaan we op pad en beginnen bij de Witte Tempel. Dit is een fantastisch mooie tempel. Van buiten dan, want binnen valt ie aardig tegen. Ook de bijgebouwen, waar je niet in kunt, zijn ....
Na deze tempel gaan we naar Het Zwarte Huis. Dit zijn een stuk of 10 zwarte gebouwen waar een of andere wereldreiziger zijn souveniers heeft opgeslagen. Een beetje uit de hand gelopen hobby. Er lig schedels, hele skeletten, huiden maar ook stoelen, schilderijen en zelfs een boot.
Vervolgens gaan we op bezoek bij de Long Neck families, theeplantages, de Mae Sai border, Golden Triangel, Opiummuseum en in de schemering nog naar een hele oude tempel. Circa 20.00 uur zijn we weer terug. Dit was een hele leuke dag. We worden in het centrum afgezet en gaan op zoek naar een etablissement, wat niet moeilijk is. Voldoende eettentjes.

Vr 20-2
Om 9.45 uur worden we door een taxi opgehaald om naar Chang Rai International airport te gaan. We verkassen vandaag naar Cambodja (Siem Reap). Met een tussenlanding in Bangkok zijn we een behoorlijke tijd onderweg. In Siem Reap worden we door het hotel opgehaald met een brommer tuk-tuk. We rijden dwars door de drukte met, wederom, zwarte uitlaatgassen om ons heen. Na zo'n 3 kwartier komen we aan bij ons hotel. Nee he, toch niet hier. Ja hoor ..... Oke, we hopen er het beste van. De kamer is nog net geen gevangenis, maar wat een klein bedompt hok op de 3e verdieping. We hebben een " schitterend" uitzicht op de achterkant van een school. Deze staat op zo'n 3 meter afstand. En een troep, dat wil je niet weten. Afijn, we maken er maar het beste van. Dus weg uit het hotel en een beetje ronddwalen. Uiteindelijk komen we in het uitgaansgebied tercht waar het wel gezellig is en daar zijn we gebleven om maar zo laat mogelijk terug te hoeven naar het hotel.

Za 21-2
Joehoe, tempeldag. We huren twee fietsen en gaan op pad richting Angor Wat. Ik heb een mondkapje gekocht, maar had 'm ook eigenlijk moeten gebruiken, want je longen krijgen het hier aardig voor de kiezen. Na een 1/2 uurtje fietsen heeft Monique een lekke pijp. Gelukkig het voorwiel. Ik neem de fiets over en probeer zoveel mogelijk achterover te hangen. We fietsen zo door tot Angor Wat. Daar hebben we behoorlijk tijd rondgelopen en ook een kokosnoot gekocht. Het kan ons niet echt bekoren. Maar goed, we gaan nog een stukkie verder naar de favoriete tempel van Ramon (Preah Khan). Met de lekke band gaat het steeds minder goed, totdat we een fietsenmaker in een tent tegenkomen. Hij heeft ventielslangetje vervangen en de band heeft het de rest van de dag prima uitgehouden. Preah Khan had tenminste nog wat herkenbaars aan sculpturen. Dus dit was iets leuker dan de vorige. Maar ondertussen werden we klammer en klammer. Want de lucht was echt heel vochtig.
We mengen ons weer tussen de brommers, tuk-tuk's, personenauto's, bussen en vrachtwagens, die volgens mij allemaal niet door de APK komen. We leveren de fietsen in en gaan nog even douchen om daarna weer naar de PUB-street te gaan. Druk en heel gezellig. We hebben heerlijk gegeten en van de muziek " genoten", tenminste als je er van houdt als er drie of vier verschillende soorten muziek doorelkaar gespeeld worden. Nou, niet zo zeuren hoor. Je hebt het zelf gewild.

Zo 22-2
Gelukkig, ik heb kunnen regelen dat we een dag eerder naar Koh Samet kunnen. Om 7.00 uur worden we door een taxi opgehaald die ons naar de grens van Thailand zal brengen. We rijden eerst wat griebusstraatjes in en vragen ons af wat er gaat gebeuren. De chauffeur spreekt geen woord Engels. We moeten nog iemand oppikken blijkt. Maar de bagage kan niet meer inde kofferbak, dus de backpak moet bij hem tussen de benen en de andere tassen om hem heen. We heebn drie uur gereden om bij de grens te komen. Daar staat een andere ploeg ons op te wachten om de bagage de grens over te krijgen. Op een kaar wordt het meegenomen en wij moeten via een andere weg. Eerst bij de Cambodiaanse douane weer formuliertjes invullen, fotootje laten maken, vingerafdrukken geven en hop door naar de Thaise douane. Daar stond ook al een aardige rij. Na ongeveer een uur stonden we gelukkig weer in Thailand.
Met zijn tweeen zijn we doorgereden naar Ban Phe. Deze rit duurde zo'n 4 uur. Daar hebben we een kaartje gekocht voor de speedboot naar Koh Samet. Het ging allemaal heel geolied. Maar bij het eiland is geen pier. De boot keert en vaart achteruit, bijna, het strand op. Het laatste stukje moeten we wadend door het water met de bagage aan de kant zien te komen.
Gelukkig, wat een weelde is dit na al die steden. Zand zee en zuipen (dat is toch zo'n TV-programma, o.i.d.). We moeten 1 nacht in een andere kamer, maar dat kan ons niet bommen.

Za 21-2
Joehoe, tempeldag. We huren twee fietsen en gaan op pad richting Angor Wat. Ik heb een mondkapje gekocht, maar had 'm ook eigenlijk moeten gebruiken, want je longen krijgen het hier aardig voor de kiezen. Na een 1/2 uurtje fietsen heeft Monique een lekke pijp. Gelukkig het voorwiel. Ik neem de fiets over en probeer zoveel mogelijk achterover te hangen. We fietsen zo door tot Angor Wat. Daar hebben we behoorlijk tijd rondgelopen en ook een kokosnoot gekocht. Het kan ons niet echt bekoren. Maar goed, we gaan nog een stukkie verder naar de favoriete tempel van Ramon (Preah Khan). Met de lekke band gaat het steeds minder goed, totdat we een fietsenmaker in een tent tegenkomen. Hij heeft ventielslangetje vervangen en de band heeft het de rest van de dag prima uitgehouden. Preah Khan had tenminste nog wat herkenbaars aan sculpturen. Dus dit was iets leuker dan de vorige. Maar ondertussen werden we klammer en klammer. Want de lucht was echt heel vochtig.
We mengen ons weer tussen de brommers, tuk-tuk's, personenauto's, bussen en vrachtwagens, die volgens mij allemaal niet door de APK komen. We leveren de fietsen in en gaan nog even douchen om daarna weer naar de PUB-street te gaan. Druk en heel gezellig. We hebben heerlijk gegeten en van de muziek " genoten", tenminste als je er van houdt als er drie of vier verschillende soorten muziek doorelkaar gespeeld worden. Nou, niet zo zeuren hoor. Je hebt het zelf gewild.

Zo 22-2
Gelukkig, ik heb kunnen regelen dat we een dag eerder naar Koh Samet kunnen. Om 7.00 uur worden we door een taxi opgehaald die ons naar de grens van Thailand zal brengen. We rijden eerst wat griebusstraatjes in en vragen ons af wat er gaat gebeuren. De chauffeur spreekt geen woord Engels. We moeten nog iemand oppikken blijkt. Maar de bagage kan niet meer inde kofferbak, dus de backpak moet bij hem tussen de benen en de andere tassen om hem heen. We heebn drie uur gereden om bij de grens te komen. Daar staat een andere ploeg ons op te wachten om de bagage de grens over te krijgen. Op een kaar wordt het meegenomen en wij moeten via een andere weg. Eerst bij de Cambodiaanse douane weer formuliertjes invullen, fotootje laten maken, vingerafdrukken geven en hop door naar de Thaise douane. Daar stond ook al een aardige rij. Na ongeveer een uur stonden we gelukkig weer in Thailand.
Met zijn tweeen zijn we doorgereden naar Ban Phe. Deze rit duurde zo'n 4 uur. Daar hebben we een kaartje gekocht voor de speedboot naar Koh Samet. Het ging allemaal heel geolied. Maar bij het eiland is geen pier. De boot keert en vaart achteruit, bijna, het strand op. Het laatste stukje moeten we wadend door het water met de bagage aan de kant zien te komen.
Gelukkig, wat een weelde is dit na al die steden. Zand zee en zuipen (dat is toch zo'n TV-programma, o.i.d.). We moeten 1 nacht in een andere kamer, maar dat kan ons niet bommen.