Home sweet home ...

Ma 23-2
Met die ene nacht in de andere kamer waren we al meer dan tevreden. Oké, uitzicht op de toiletten en een beetje op zee. Maar het volgende huisje was echt een A1 locatie. Dit was ook het nummer van het huisje. Vrij uitzicht op zee. Een zee (hahahaha) aan ruimte in het huisje zelf (drie bedden, een ruime badkamer. Een heerlijk balkonnetje waar je lekker naar de aanrollende golven op het strand en de rotsen kon luisteren. Genieten van de rising sun enz. enz.
Vandaag hebben we de dag op en om het strand doorgebracht. Ook wel eens lekker om een beetje te hangen, zwemmen, dutten, eten en verder niets doen.

Di 24-2
Ik had ze er eigenlijk allemaal af willen halen. De strandstoelen waren nog niet koud neergezet of de eerste handdoeken lagen er al op. Wat een zielig volk. Want pas na 3 uur komen ze naar het strand.
Ook vandaag een beetje het zelfde ritueel. Maar zoals elke ochtend een zeer uitgebreid ontbijt, met heel veel keuze. Wel zijn we langs het strand naar het dorpje gelopen. Stalletjes vol met eten, souvenir winkeltjes en terrasjes.

Wo 25-2
Vandaag een brommertje gehuurd voor de hele dag. Het eiland is niet zo groot en het stikt er van de drempels. Dus rustig gereden, anders ben je er zo doorheen. Eerst naar het uiterste puntje gereden waar een schitterend uitzicht is. Daarna weer afgezakt naar het dorpje. Onderweg de resorts die we tegenkwamen bekeken. We zijn er bij één blijven hangen en hebben daar een paar uur op het rustige, zeer witte strand gelegen. EN gezwommen. Na een paar uur doorgereden naar de andere kant van het eiland. Daar hebben wij bij een 7-eleven wat levensvocht gehaald en bij een van de stalletjes gegrilde kip. Deze hebben we gedeeld met een zwerfhond. Hij mocht de botten hebben voor de rest van het vlees, maar at de botjes op alsof het chips was.
Brommertje ingeleverd en weer lekker naar ons huisje.
Morgen is het de 26e. Fuc... (censuur). Dan moeten we het huisje uit. We waren een dag in de war. Dat is balen. We hadden dus iets teveel levensvocht gekocht. Komt wel goed {;-).
Toch nog lekker genoten van de rest van de dag en de avond.

Do 26-2
Vandaag moeten we dus het huisje uit. Voor 12 uur. Ik moet nog kaartjes regelen voor de reis naar het vliegveld. De speedboot naar het vaste land hebben we al geregeld.
Rustig pakken we, na het ontbijt, de boel in. Zetten de koffers bij de receptie en gaan het strand op. Het is geen dag van wachten, maar het voelt toch anders aan, want je moet nu WEL de tijd in de gaten houden. Het laatste minibusje naar het vliegveld gaat om 17:00 uur, dus we moeten om 16:00 uur met de boot mee.
We zijn op tijd bij de bushalte, maar de bus is er nog (lang) niet. 45 min later vertrekken we. Duurt ongeveer 2,5 uur. Zonder tussenstops e.d. Een Italiaanse in het busje moet om 21:00 uur op het vliegveld zijn en de tijd begint te dringen. Wat denk je, worden we ergens langs een weg afgezet. Die Italiaanse gaat helemaal uit haar plaat. Het busje gaat niet verder, maar we moeten verder met een taxi. We worden geholpen met de koffers en zijn ruim op tijd op het vliegveld. Laten we vast inchecken. Een rij van hier tot Tokio en 2 counters openen. Maar goed, we zijn nog steeds op tijd en vliegen via Dubai naar Amsterdam en zijn na zo'n 30 uur reizen weer thuis.
Na het plaatsen van dit verslag ga ik nog wat foto's toevoegen.
Bedankt voor jullie aandacht en wellicht tot de volgende keer.

Monique en Dick