Alleen met de chauffeur op pad

Hoppaaaaaa, dan maar meteen ook de rest er achteraan.
Vandaag zijn we met z'n drieeen naar een vulcaan gereden in de buurt van Bandang. Helaas wast het nogal mistig. Dus van bovenaf was de krater niet goed te zien. Met een Nedarlands pratende Indonesiesche (hoe schrijf je dat?) gids zijn we afgedaald naar de krater. Maar hij bracht ook een gevolg mee van nog 5 Nederlands pratende gidsen cq verkopers. Onderweg hebben we de nodige uitleg gekregen, de zon begon weer door te breken, en kwaen naar een 1/2 uurtje aan in de krater. Echt heel mooi gezicht. Het water wat daar uit de bodem komt is ca 100 graden en daar kookten ze dus ook de eieren in. Maar de zwavel stonk ook, maar dan naar rotte eieren. Na een beetje te heebn rondgekeken werden we omsingeld door de 5 verkopers met allemaal niets zeggende souveniers.
Op de weg terug naar boven begon het als een gek te regenen. Redelijk droog door de ponco's die we bij ons hadden kwamen we weer bij de auto.
We zijn in de stroemde regen doorgereden naar het Bamboe Dorp. Lijkt een beetje op de efteling en de Floriade samen. En wat gebeurt, we stappen uit, de hemel druppelt nog wat na en de zon begint volop te schijnen. Wat een mazzel. Na een uurtje of zo zijn we weer terug gegaan naar Bandung.
Wat een drama in dat verkeer. Je wordt links en rechts ingehaald, afgesneden, klem gezet, name it. Je moet wel een heel sterk hart hebben. Maar wat ons hier opviel is dat er erg weinig getoeterd wordt. Dat was in Madan wel even anders. Wat hebben wer lang over gedaan om weer terug te komen in Bedang. Ondertussen hadden we met de gids afgesproken op een terrasje, zijn naam is overigens Ghazali. Een vriendelijke jongen.
Voor morgen hebben we om 10:00 uur afgesproken om te gaan hop on, hop offen. Maar eerst nog een ticket kopen voor de trein naar Jogyakarta.
Voor zover ...... stay tuned.